Ο πρώην πρωθυπουργός, Κώστας Σημίτης, από τον Δεκέμβριο του 2008, με άρθρο του στην Καθημερινή έκανε ευθεία αναφορά στην... επιδίωξη «φίλων και εταίρων» για προσφυγή της Ελλάδας στο μηχανισμό του ΔΝΤ!
Σε εποχή που κανένας δεν μπορούσε να φανταστεί την Ελλάδα εκτός αγορών, πόσο μάλλον στις αγκάλες του ΔΝΤ, ο Κώστας Σημίτης ήταν ξεκάθαρος με άρθρο του στην Καθημερινή (στις 21 Δεκεμβρίου του 2008):
«Αποτελεί κοινό μυστικό στους κύκλους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ότι η Ελλάδα δεν προσαρμόζεται στις επιταγές της ΟΝΕ και ότι νουθεσίες και επιτηρήσεις δεν αρκούν. Θεωρούν ότι η τωρινή πολιτική ηγεσία της χώρας, που στηρίχθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή σε όλες τις σημαντικές επιδιώξεις της, την απογραφή, την αναθεώρηση του ΑΕΠ, τη γρήγορη ολοκλήρωση της διαδικασίας της επιτήρησης, εκμεταλλεύθηκε αυτή τη συμπαράσταση για να χειροτερεύσει κατά πολύ τα πράγματα και να μην τηρήσει δεσμεύσεις. Απλά, τους κορόιδεψε. Η Ελλάδα, πιστεύουν, καλό θα ήταν να αναγκαστεί να προσφύγει στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) για να εξασφαλίσει τον απαραίτητο δανεισμό, ώστε η παρακολούθηση της ελληνικής οικονομίας να είναι αρμοδιότητά του και όχι φροντίδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Αφορμές για μια τέτοια κίνηση μπορούν να βρεθούν, αν συνεχιστεί η σημερινή πορεία».
Για όσους δεν θυμούνται, και σύμφωνα με όσα έχουν δει το φως της δημοσιότητας, το 2001, ο πρώην πρωθυπουργός της Ελλάδας Κώστας Σημίτης μέσω ενός ομολόγου που βασιζόταν....σε πολύπλοκες συναλλαγματικές εξισώσεις, και με τη βοήθεια της Goldman Sachs, «έκρυψε» από τα λογιστικά βιβλία του κράτους το 2,5% του ΑΕΠ, και μακροπρόθεσμα έδεσε χειροπόδαρα τη χώρα και τους Έλληνες πολίτες... Να σημειωθεί ότι το 2001, Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας ήταν ο σημερινός πρωθυπουργός Λουκάς Παπαδήμος... (Ένα μόλις χρόνο αργότερα, ο Λουκάς Παπαδήμος διορίστηκε Αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας...)
Με τη βοήθεια της Goldman Sachs, ένα μέρος του χρέους της Ελλάδας καταμετρούταν σε δολλάρια και γιεν Ιαπωνίας, με αποτέλεσμα η είσοδος στην ΟΝΕ να καθιστούσε απαραίτητη τη μετατροπή τους σε ευρώ. Η συμφωνία με τη Goldman επέτρεψε να γίνει η μετατροπή με παλαιότερη και όχι τρέχουσα ισοτιμία και να αφαιρεθεί από το ονομαστικό χρέος της χώρας ένα σεβαστό ποσό. Ενώ στην Ελλάδα οι συμφωνίες αυτές πέρασαν στα ψιλά γράμματα, ακόμα και με τις αποκαλύψεις της τελευταίας διετίας, στον Αμερικάνικο Τύπο έχουν όνομα: Αριάδνη, Αίολος και Άτλας, τρεις εταιρείες-οχήματα ειδικού σκοπού.
Σύμφωνα με πληροφορίες των New York Times, των Financial Times, του Euroweek και άλλων δημοσιογραφικών portals, η «Αριάδνη» ήταν η πρώτη συμφωνία GoIdman-Ελλάδας το 2000 και σύμφωνα με την οποία το Ελληνικό Δημόσιο δεσμεύει για λογαριασμό της Goldman μέρος των μελλοντικών εσόδων του Ο.Π.Α.Π. Ο «Αίολος», ιδρυθείς το 2001, επέτρεψε τη δέσμευση εσόδων από τα τέλη του «Ελευθέριος Βενιζέλος» και ο «Άτλας», την ίδια χρονιά, τη δέσμευση εσόδων από τα τέλη διοδίων.
Για τους «συνομωσιολόγους», αποκτά ιδιαίτερη βαρύτητα το γεγονός ότι διευθυντική θέση στη Goldman Sachs International, ακόμη και την «επίμαχη» περίοδο του swap, επί σειρά ετών είχε ο Peter Sutherland, ενώ ήταν ταυτόχρονα και σε επιτελική θέση της... πετρελαϊκής BP. Κάποιοι μάλιστα μπορεί να εξάγουν βιαστικά το συμπέρασμα ότι η κατάληξη της Ελλάδας στο μηχανισμό του ΔΝΤ και το «ξεπούλημά» της, όπως και του ορυκτού της πλούτου, ήταν... προσχεδιασμένα, ωστόσο τίποτα δε μπορεί (προς το παρόν τουλάχιστον) να αποδειχθεί.
Για την ιστορία, επίσης, συνεργάτες της Goldman Sachs, σε διαφορετικές περιόδους, έχουν διατελέσει και ο Μάριο Ντράγκι της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και ο Ιταλός πρωθυπουργός Μάριο Μόντι. Όσο για τον Peter Sutherland; Όπως οι δύο τεχνοκράτες πρωθυπουργοί του Ευρωπαϊκού Νότου, Μάριο Μόντι και Λουκάς Παπαδήμος είναι εκλεκτό μέλος της Τριμερούς Επιτροπής...
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου